पाने उलटतांना रोज एक पिंपळपान छळते ग
तुझी माज़ी भेट अशी पान पान जपते ग....
भेटशील अशीच तू पुन्हा अन रंगेल जुना खेळ ग
सागरची लाट एक तव किनारा हळूच भिजवेल ग...
हुंदाका दाटेल कंठी अन शब्द ओठीच अडख़ळेल ग
पुन्हा तेच पिंपळपान पाना पानात हसेल ग
वाट पाहण्याचा हा खेळ सारा खेळ जरा जपून ग.........
कवि : माहित नाही...
Good one...
ReplyDelete