तुज्या ओठाजवळचा तिळ
जिव घायाळ करुन जातो
का अशी लाजुन हसतेस सखे
माज्या ह्रुदयाचा एक ठोका चुकुन जातो..
................................
सावळी ती तुझी काया
आणि पसरलेला तो सुगंध,
पहाटेच्य त्या गुलाबी प्रहरा
मन होऊन गेले धुंद
................................
खुप त्रास होतो मला
जिव कासावीस होऊन जातो
ओळखीचा कुणी समोरुन
जेव्हा ओळख न दाखवता निघुन जातो
................................
काही चुका मी केल्या
मला त्या मान्य आहेत
पण तुलाही मी उमगलो नाही
यातही का चुक माझीच आहे?
................................
चांदन्या प्रकाशात सखे
तुला मिठीत घ्यावे वाटते
तुझ्या त्या स्पर्शाने सखे
अंग अंग शहारावेसे वाटते
................................
एका नजरे मधेच जेव्हा
तुला ज्याच्यावर विश्वास बसतो
तोच तुझा खरा जोडीदार
आणि तोच तुझा खरा सखा असतो
................................
माहित आहे कधी कधी
आपलाच पाय घसरतो
पण लक्षात ठेव
तोल न सांभळनारे आपणच असतो
लेखक : आनंद
No comments:
Post a Comment