धुंद पावसासारखे कुणी तरी यावे
ध्यानीमानी नसताना नकळत भिजवूनी जावे
तो बेधुन्ध व्हावा तिच्या आंगी स्पर्शताना
थेंब ही हर्शावे मग लपंडाव खेळताना
तिची ओली नजर बाणा सारखी सुटावी
थेट काळजाचा वेध घेत काळजाचे तुकडे करावी
हळूवार हसावी रस्त्यात चालताना
वारा ही निदर मग तिला छेदाताना
अशी असावी ती जणू थंडगार वारा
कोकण गावातील बरासाणार्‍या गारा
ओल्या मातीचा सुगंध पावसात मिसळावा
आणि मग माज्या सवे भिजताना
माज़ा पाऊसही भिजावा
---
रोशन
very good nice poem
ReplyDelete