संवय जडलीय मला ,
दुस-याच्या दुःखांना कवटाळून ,
आपलेच दुःख पोरके करण्याची...
सवय जडलीय मला ,
दुस-याच्या चिंता वाहून,
स्वतःच्या विसरायची.
सवय जडलीय मला ,
शांततेचा प्रसार करून,
स्वतःशी लढत बसायची...
सवय जडलीय मला ,
आपली कामें प्रलंबित ठेवून,
दुस-याची उरकून द्यायची...
सवय जडलीय मला ,
आपल्या अश्रूंना वाट दावून,
दुस-याची पुसत बसायची...
सवय जडलीय मला ,
दुर्जनात दडलेल्या,
सज्जनाला हुडकायची ...
सवय जडलीय मला ,
मरणाला भिक न घालता,
दुस-यासाठी जगण्याची...
सवय जडलीय मला ,
सर्वकांही विसरायची ,
पण रामास आठवायची ..
......अरविंद
No comments:
Post a Comment