Marathi Kavita : मैत्रीचा श्वास

तुझ्याविना हे जीवन सारे , व्यर्थ वाटते मित्रा
तू नसताना आनंदावर विरझन पडते मित्रा
कट्ट्यावरती होतो मजला कधी तू असण्याचा भास
तुला अन मला जोडणारा हा मैत्रीचा श्वास ||१||

गोडीगुलाबी भांडणतंटा कधी दंगा केला
आठवूनी मग त्या क्षणांना जीवही गहिवरला
पाझर फूठे आठवणीना अन येई तुस्या स्प्रे चा वास
तुझ्या स्मृतीने दाटला मग हा मैत्रीचा श्वास ||२ ||

गुपित सारे मनात दडवून कधीच बोलला नाहीस
जाणीव झाली मलाय तेव्हा तूच उरला नाहीस
का रे दिला लढा एकटाच या कर्करोगास
या शंकेने गोठला मग हा मैत्रीचा श्वास ||३||

भोगून यातना सोसून दुख शिंपडली तू सुख
त्या प्रेमाने हि मिटली नाही हि मैत्रीची भूख
तुझ्या संकल्पाने दिले आव्हान जणू मृत्यूस
रोजनिशी हि वाचताना दाटला हा मैत्रीचा श्वास
दाटला हा मैत्रीचा श्वास ,मित्रा हा मैत्रीचा श्वास ||४||


कवि : गजानन

Svatantryottara Marathi kavita, 1961-80 
Adhunika Marathi kavita: Kahi rupe-kahi ranga