माझ्या मनाच पाखरू,
उडे पन्ख पसरोनी,
त्याला कस आवरू आवरू,
खन्त वाटे मनोमनी
माझ्या मनाच पाखरू,
त्याला पन्खाचे आले बळ,
त्याला कस ग थोपवू,
मनोमनी उठे कळ
माझ्या मनाच पाखरू,
बोले मन्जुळ मन्जुळ,
त्याची गोड बोल्गाणी,
भीजवी कातळ कातळ
माझ्या मनाचे पाखरू,
कधी आकाशाला भीडे,
त्याची झेप भीवविते,
त्याले धरणीचे वावडे
माझ्या मनाचे पाखरू,
आज आले परतुनी,
त्याचे सारे पन्चप्राण,
जपले मनाच्या ओन्जळीनी
No comments:
Post a Comment