जळराशी सा-या बरसत याव्या
अन मी त्या अश्रूंनी झेलाव्या
पसरत पसरत विरुन जाव्या
अंगी माझ्या जिरुन जाव्या
निबिड वनांतुनी यावे वादळ
एकलेच परी घेऊन वर्दळ
उतरत रहावे अंतरामधुन
घोंघत जावे नसानसातुन
अथांग झेलीत निसर्ग सारा
वाटे पिऊन टाकु नुसता
पहाड दाटेल, नदी साठेल
झाडाखाली उठता बसता
- राज
No comments:
Post a Comment