आठवणींचा धागा पकडून ,
उलट दिशेने मी चालले
स्वतःची वाट विसरले
नाहीच हे तुला कळले ...
अंबरी पाहून हसरे तारे,
तुलाच मी चन्द्र समजले
डोळे क्षणभर माझे फसले
नाहीच हे तुला कळले ...
क्षणभर सुख वाटले,
विमनस्कतेने घेरले
वियोगाने होरपळले
नाहीच हे तुला कळले ...
स्वप्नात तरी यावा म्हणून,
पापण्या मिटवून पाहिले
झोप माझी राहिली कुठे ?
नाहीच हे तुला कळले ...
कवि : अस्मिता
No comments:
Post a Comment