ती :
आता करायचच आहे कुणाशी तरी
तशी दोन-चार मुलही सांगून आली
कोणी बघितलाच असशील तर सांग त्याला
काल शेवटी आई पण बोलली
म्हटलं विचाराव तुला
तू आहेस का तयार
अजूनही आवडते तुला
का सोडलास विचार
मी :
धाड धाड धाड
ती फक्त बोलतच होती
सुटली तेव्हा अशी काही
थांबायचं नावच घेत नव्हती
शांतपणे मी सारे ऐकून घेतले तिचे
नंतर उगीच माझे मलाच हसू आले
खेळणे झाले कि राव, तुमचे हे असे
सगळेच आले आणि कसे खेळून गेले
तेव्हा नाकारले होतेस, जोरात हसून
मी पहिलेच नाही तुला, त्या नजरेतून
दुसरी चांगली मिळेल, मला जा विसरून
मग थट्टा केलीस माझी, चार चौघींना सांगून
मी मात्र वेडा तुझ्यावर प्रेम करणारा
झिडकारलेस तरी तुला दुरूनच पाहणारा
त्याग म्हणजे खर प्रेम सगळ्यांकडून ऐकणारा
सुखी रहा म्हणत तुझे स्वप्न रोज जगणारा
का वागलीस तेव्हा अशी ... माहित नाही
काय आता मनात तुझ्या ... काही कळत नाही
काय हवय मलाही ... काही उमजत नाही
बायको म्हणून भेटशील पण प्रेम .... माहित नाही
करायचच आहे कुणाशी तरी
मग कोणीही भेटेल कि तुला
मी जिच्यावर प्रेम केल
ती तशीच राहू दे ना मला
कवि : रुपेश सावंत
Lay bhari...
ReplyDeleteAai ne baghitale zero, tula hava aahe hero...
khup sundar, a pratim shabdach nahi rao
ReplyDeletearre kahrach bhari lihilye...
ReplyDeleteधन्यवाद मित्रांनो...
ReplyDelete