Saturday, 4 December 2010

Marathi Kavita : आपलेच दांत...

काही गोष्टी जाणवून देखील
मनातच वागवायच्या असतात,
ओठ जर आपले तर मग
दांत काही कुणी परके नसतात!

ओठांच्या रेशमी महीरपींतच तर
दांतांची धार जपली जाते,
आणी लपली देखील!
हा दोष ना आपला, ना त्यांचा
असलाच तर रचनेचा.....
तो वेंगाडून दाखवायचा नसतो!

कधी तरी जीभ येतेच दांतांखाली-----
तिचा पडलाच जर तुकडा,
तर गिळून पोटांत घ्यायचा असतो.....

मग ओठांची महीरप हंसरी राखतांना,
दातांची धार अधीकच परजतांना
जाणवला जरी जीभेचा सल
तरी तो मनांतच वागवावा लागतो!!!



कवि : ______



No comments:

Post a Comment