"मला एक नवीन क्षितीज सापडलंय".
होय,
जीथं सूर्य कधी मावळतच नाही
अन काळोखाला अस्तित्वच नाही
जीथं भूतकाळाच वास्तव्यच नाही
अन आठवणींचा प्रश्नच येत नाही..
होय मला . .. ... ....
जीथं सुख सोबत सोडत नाही
अन दुख: कुठचं दिसत नाही
जीथं प्रेमाला सीमाच नाही
अन मत्सराला थाराच नाही ..
होय मला एक .. ... ....
जीथं आपल्या भावनांना कदर आहे
होरपळलेल्या मनाला मायेचा पदर आहे
जिथली नाती बंधनातील नाहीत
तरीसुद्धा अजून ती सांडलेली नाहीत..
होय,मला एक नवीन ... ....
जीथं मला कोणाचीच भिती नाही
अस्तित्व सांगणारी स्वताची सावलीसुद्धा नाही
जीथं कोणताच ऋतू मला लागू नाही
अन उन-पावसाच खेळ माझ्या जीवनातच नाही..
होय,मला एक नवीन क्षितीज ....
जीथं वाटासुद्धा दुहेरी नाहीत
फक्त पुढ चालायचं माघार मात्र नाही
जीथं प्रश्नचिन्ह कुठचं दिसत नाही
उत्तर मिळेपर्यंत प्रश्नच उरत नाही ..
होय,मला एक नवीन क्षितीज सापडलंय"
क्रमश: ......
कवि : संदीप शेलार, सातारा.
incomplete poem
ReplyDeletekavita khupach changali aahe pan swapnalu aahe
ReplyDelete